نسل انقلاب

• نسل جوانان انقلابی دیروز، داستان عجیبی دارند. نسل انقلابیون نسلی از " مردمانی دیگر" بودنذ . شاید در تاریخ ایران بعد ها با اعجاب از این نسل یاد کنند. نسلی که سالها مبارزه کرد ،انقلاب کرد ،جنگید ، سازندگی کرد ، به اصلاحات رسید و تا امروز.... اصلاً نمی شناسم نسل دیگری را در تاریخ ،که اینقدر دنیای خود را تغییر داده باشد. تک تک اعضای این نسل داستانی دارند که باید برای تاریخ بماند. داستان این " دیگر مردمان" ، تراژدی تاریخ معاصر ماست. ایمان و اراده و اعتقاد به هدفی که داشتند، اتحاد و یکپارچگی، مبارزه و از خود گذشتگی همه از خصوصیات این نسل است. گر چه طبیعی است که بعد از کنش جمعی عظیمی مانند انقلاب اسلامی 57 ، دیگر آن یکپارچگی و وحدت دوامی نیاورد . اختلافات سیاسی و عقاید ظاهر شد ولیکن به دو دلیل یکی رهبری قاطع امام خمینی و دیگری جنگ مانع از آن شد که اختلافات زود ظاهر شوند ، ولی گزیری نبود که بعد از جنگ همه به خانه های خود برگردند. بازگشت به وضع آرامش ،به قامت این نسل ناساز بود. برخی اصلاح طلب برخی اصولگرا برخی میانه ،برخی ... اما باز همه در مبارزه بودند. ما دو یا چند حزب حرفه ای نداریم تا فعالیت های سیاسی در آن جریان یابند. قانون محکمی که آنها را محدود کند یا ضمانت اجرایی داشته باشد، وجود خارجی ندارد. شاید فضای کنش سیاسی ایران ،فضایی منظم نباشد ولی یقیناً همین نسل خود " نظم" را تعریف می کند. دنیایشان را می سازند، ایده های نابی که شاید تمدن ساز باشند از خود بروز می دهند و این فضای اغتشاش و بی نظمی محو می کنند. تک تک جوانان انقلابی دیروز هر یک اسطوره اند. فارغ از آراء و مواضعشان همه " انسانهای با ایمانی" بودند برای تغییر دنیا. نسل کنونی که نسل سوم است و همین روزها نسل چهارم هم سر و کله اش پیدا می شود نمی توانند نسل انقلاب را درک کنند و از این رو داستان نسل انقلاب می ماند برای تاریخ.