تجربه های دانشجویی

• معمولاً دانشجویان وقتی برای اولین بار درسی را با یک استاد ( اصطلاحی که دانشچویان بکار می برند و گرنه هر مدرسی " استاد " نیست و رسیدن به مرتبه استادی مراحلی دارد که بس طولانی است ) انتخاب می کنند فوری از کسانی که قبلاً با او درس داشتند می پرسند که روش و منش و نحوه امتحان گرفتن و تصحیح اوراق . نمره دادن و ... و ... چگونه است! حالا بماند که هر کسی از دید خودش به توصیف اون استاد می پردازد و به زعم بعضی ها دیو صفت می شود و بعضی دیگر فرشته صفت و بعضی ... و بعضی ... ولی در کل اگر همه نظرات را جمع بندی کنیم تقریباً 80% درست توصیف می کنند! بعد از این همه سال تدریس و شناخت و تجربه ای که قبلی ها به بعدی ها منتقل کرده اند و علم به این که اولاً تاریخ امتحان میان ترم و دوماً حجم مطالبی که برای امتحان در نظر گرفته می شود و مهمتر از همه نمره ، تغییر نخواهد کرد ولی نمی دانم این چه سّری است که اول بعضی از دانشجویان ( آنهایی که دانشجو بودن را جدی نمی گیرند) به تعویق انداختن زمان امتحان را زمزمه می کنند! دوم چانه زدن در مورد کم کردن حجم مطالب را شروع می کنند و بعد که به این نتیجه می رسند که نه هیچ تغییری در شیوه کار نیست ، امتحان دادن را تجربه می کنند! پس از این تجربه ، نه تنها در همین ترم بلکه در ترمهای اینده ( اگر باز هم با بنده درس بگیرند!) هیچگاه این زمزمه ها به گوش نخواهد رسید!