اسفند، اردیبهشتی ترین حالتِ زمستان است ...
از همان ماه هایِ خوبِ خدا که جان می دهند برایِ دل را به خیابان زدن های بی هوا و قدم زدن هایِ طولانی ...
انگار تمامِ آدم ها ، تن پوشی از مهربانی به تن کرده اند و لب های تمامِ عابرانِ شهر، در صمیمانه ترین حالتِ لبخند است .
اسفند، به گرگ و میشِ صبح می مانَد
به خورشیدی در آستانه ی طلوع
و به رنگ هایِ بنفش و سرد و بی روحی، در آستانه ی سبز شدن ...
اسفند یعنی زمستان رفتنی ست
یعنی بهار، در راه است...🌸🍃
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر