عمر گذر: ژوئیهٔ 2014

۱۳۹۳ مرداد ۴, شنبه

متن زیر را یکی از دوستانم فرستاده و گفته این را استادم پرفسور ... ارسال کرده و برای او هم یکی از دانشجویانش!
متن قابل تعمقی است :

آدم مذهبی نیستم
اما
از انانی که به هیچ، پایبند نیستند، می ترسم.
از آنانی که خدا را به چالش می کشند، می ترسم.
اینها برای هیچ کس و هیچ چیز ارزشی قائل نیستند. فریب ظاهر روشنفکرشان را نخورید. کسانی که تنها خود و عقل خود را قبول دارند. شما را در نهایت، هیچ می پندارند.
اینان به عشق نیز خیانت می کنند چرا که خدایی ندارند...
آدم مذهبی نیستم
اما
از انانی که بیش از حد مذهبی اند می ترسم.
از هر دین و ایینی که باشد.
از انانی که تنها آیین و مذهب خود را راه سعادت می دانند، می ترسم.
کسانی که به غیر از خود و هم کیشانشان، دیگران را کافر می انگارند. فریب ظاهر خدا ترسشان را نخورید! شما را در نهایت کافر می پندارند.
اینان به عشق خیانت می کنند چرا که به درگاه خدایشان توبه خواهند کرد.
آدم مذهبی نیستم
اما
خدا، همه دارایی من است...

درد ها فراموش می شوند ولی همدردها هرگز... من بودن انهایی را می خواهم که حتی یادشان زندگی را زیباتر می کند... پس همیشه باش!

این دفعه اول نیست که نمی توانم تجربه ام را در اختیار یکی دیگه قرار بدم به چندین و چند دلیل : اول اینکه می گه به تو چه! دوم اینکه می گه چرا فکر می کنی همه جا معلمی! دیگه اینکه می گه نه این مشکل من با مشابه خودش فرق داره! ... یا اینکه می گه چرا اصلا به زندگی و کارای من سرک می کشی و توجه داری؟! ... یا تو چرا می خوای به من کمک کنی! یا ... یا ...
همه دلایلش را می پذیرم ولی باز هم نمی خواهم تنهاش بگذارم!
از همه بدتر نمی دونم چه جوری بهش بگم که من می دونم مشکلت چیه و می خوام تو دیگه تجربه نکنی!...
اول: ( یکی از درونم داد زد : سرم درد گرفت، چقدر با خودت حرف می زنی، اصلا از کجا معلوم اینجوری بگه! ... تو چی می دونی که این حرفا را می زنی!... )
دوم: ( به نظرم راست می گه! همیشه که حدسای ادم درست نیست!... )
سوم: ( اصلا نکنه من خل شدم که با حودم حرف می زنم!...)

اینکه گفته می شه " ادمی که تنهاست برای این نیست که نتونسته با کسی دوست بشه بلکه نخواسته با هر کسی دوست بشه " یا " تنهایی خیلی با ارزشه، چون خالی از ادمهای بی ارزشه" همیشه یه بهونه نیست! ...

یک روز فوتبالی ( و البته بسیار بسیار تلخ برای برزیل ) در تاریخ ثبت شد! المان زلزله شد و در کمتر از بیست دقیقه تیم برزیل که درست مثل خانه های گلی بود را متلاشی کرد و یک ملت را خرد!
در کل نیمه دوم منتظر بودم یکی اتفاق غیر منتظره رخ دهد و برزیل زمین خورده از جا بلند بشه ولی نشد...

پینوشت : لوگوی گوگل امروز هم جالب بود!

شنیده بودم «زباني كه حرف حق را نگويد فقط به درد ليسيدن بستني قيفي مي خورد» و من تمام مدتی که در جلسه نشسته بودم و به حرف های بیهوده و ناحق گوش می دادم در این اندیشه بودم که اگر این حرف ها را بی پاسخ بگذارم بطور حتم روزه ام بدون لیس بستنی هم باطل است! درگیر افکارم بودم که به یکباره ختم جلسه اعلام شد ناگاه حق یاریم کرد و در همان حالی که همه سرپا ایستاده بودند گفتم هر انچه را باید می گفتم ...
به ارامش رسیدم نه برای اینکه بر سر ریئس بزرگ فریاد زده بودم، بلکه فقط برای اینکه زبانم برای گفتن حق در دهانم چرخیده بود!