در سيزدهمين روز مرداد ساعت سه و نيم بعد از ظهر مادر از بين مان رفت! غم بزرگى سراسر وجودم را گرفته! جاى خالى او در زندگى كاملا احساس مى شود و در اينده يقيناً به مراتب بيشتر! همانگونه كه نبود پدر هميشه نمود مى كنه! در نبود پدر دلخوش به وجود مادر بوديم و حالا... مادر خودت دلداريمان ده...ارام جانم رفت
"بودن ها را قدر بدانيم" ... " نبودن ها همين نزديكى است"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر