۱۳۹۰ اسفند ۱, دوشنبه

ناگهان چه زود ...

  •  بعضی اشنایی ها مثل نشستن سار لب پنجره تنهایی دل آدمهاست که تا پلک بزنی پریده...
ارسال شده توسط در

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)